یکی از سازمان های مهم آموزش و پرورش هر جامعه سازمانی است که در آن معلمان مورد نیاز دوره های مختلف تحصیلی تربیت می شوند ؛
زیرا محصول این نوع سازمان ها معلمانی هستند که نقطه آغاز هر تحول آموزشی و پرورشی اند و قادرند با دانش و مهارتی که کسب کرده اند ، چهرة سازمان های آموزشی را دگرگون سازند و فضای مدارس را به فضای محبت ، رشد و بالندگی روح افزا و لذت بخش مبدل کنند و با انتقال عناصر فرهنگی به نسل نو خاسته و اعمال روش های مناسب تربیتی ، موجبات رشد شخصیت کودکان ، نوجوانان را فراهم سازند .
نظر به اهمیت نقش معلمان و اعتبار و ارزشی که بر آنان متصور است ، سرمایه گذاری به منظور تربیت و تامین این رکن مهم تعلیم وتربیت بهترین و سودمندترین نوع سرمایه گذاری است .
گسترش این قبیل سازمان ها مهم تریت وظیفه مدیران رده عالی آموزش و پرورش و مدیران رده بالای کشور است .
« زیباترین اصلاح و بازسازی آموزش و پرورش در صورتی که معلم به تعداد کافی و با کیفیت مطلوب در اختیار نباشد ، با شکست روبه رو خواهد شد . »
سابقه مختصر تاریخی و قوانین مهم تربیت معلم
تکریم شخصیت معلمان و توجه به آداب معلمی و متعلمی از دیرباز در فرهنگ اسلامی و ایرانی ما ، جایگاه خاصی داشته است .
نگارش دو کتاب ادب الصغیر ادب الکبیر ( دادبه ) و رساله المعلمین ( جاحِظ ) و آداب المتعلمین ( محمد بن سحنون ) و کتاب تعلیم المتعلم ، طریق التعلیم ( زر نوجی ) و نوشته های معلم دوم ابونصر فارابی و تهذیب الخلاق ( ابن مسکویه ) و آثار و دیدگاه های ابوعلی سینا و ایهاالولد و کیمیای سعادت ( امام محمد غزالی ) وادب الدنیا و الدین ( ابوالحسن ماوردی ) و مکارم الاخلاق ( شیخ طبرسی و اخلاق ناصری ( خوتاجه نصرالدین طوسی ) و مُنیه المرید فی آداب المفید و السمتفید ( شهید ثانی ) و مباحثی از گلستان سعدی و غیره مؤید این امر است.